Kochani! pozwoliłam sobie na trochę próżności! cytuję podziękowania, które otrzymałam od moich majowych turystów:

Dziękujemy, wczoraj było ciężko, ale dziś jest już ok i z zapałem jedziemy dalej! ale co jakiś czas ktoś wspomina wczorajszy dzień i pada: ale przewodniczka była Super! pozdrawiam serdecznie

Jeszcze raz dziękujemy za tak ciekawie spędzony czas w Rzymie. Wszyscy jesteśmy pod wrażeniem Wiecznego Miasta i tego jak nam go Pani pokazała. Pomimo brzydkiej pogody było super. Będziemy wspominać to zwiedzanie i polecać Panią Barbarę przewodniczkę po Rzymie! Pozdrawiamy serdecznie – grupa z Torunia

Basiu, jak się jest tak wspaniałym przewodnikiem to podziękowania płyną z serca – Elżbieta

Mam szczęście do wspaniałych podróżniczek!

za mną bardzo pracowity miesiąc! Do Rzymu przyjeżdżają wszyscy chętnie i wielokrotnie! Rodzinny weekend, rocznica ślubu, urodziny lub babski wypad na kilka dni – to najczęstsze powody odwiedzin tego wspaniałego miasta! Tyle nowych osób poznałam w ostatnich tygodniach, i tyle dobrych emocji i wzruszeń otrzymałam! Chciałabym przyznać, że każda grupa lub pojedynczy podróżnicy to duża przyjemność dla mnie. przygotowując się do wyjścia na spotkanie z Wami nie wiem, kogo spotkam, jakie zainteresowania posiadają osoby, które mam oprowadzać i jakie pojawią się pytania. uwielbiam tych najbardziej ciekawych. moja wiedza i doświadczenie nie zawodzą! fajnie jest z emocjami słuchać i opowiadać o wszystkich cudach w tym mieście!

dziś pożegnałam kolejne fantastyczne kobiety, które zachwycone Rzymem pewnie będą tu jeszcze wracać! już nie mogę się doczekać!

Kochani! nareszcie!

Rzym pełen turystów i radość wielka dla mnie – gdy mogę służyć Państwu swoją pomocą w poznawaniu Wiecznego Miasta. Zapraszam wszystkich, którzy jeszcze tu nie byli oraz tych, którzy Rzym już odwiedzali. Daję słowo, że w ciągu ostatnich lat pojawiło się tyle nowych wydarzeń i ciekawych propozycji do zwiedzania, że nawet ci, którzy Rzym znają – będą zaskoczeni. Pomogę Państwu w zorganizowaniu pobytu, podpowiem, gdzie warto coś pysznego zjeść, pójść na zakupy czy na wystawę lub koncert. pomogę w uświetnieniu urodzin, rocznicy ślubu lub wyjątkowej podróży sentymentalnej!

Zapraszam! Rzym czeka na Was!

Szanowni Państwo, czy zdecydowaliście już o wrześniowym urlopie? jeśli jeszcze nie to serdecznie zapraszam do Rzymu. chętnie zorganizuję Państwa pobyt i dostosuję program do zainteresowań zarówno dorosłych jak i bardzo młodych turystów.

Coraz częściej zadajecie Państwo pytania – jak rozkochać 10latka w historii? w centrum Rzymu to całkiem łatwe zadanie! Dla waszych dzieci zaproponuję swoistą grę miejską i w nagrodę za znalezienie skarbów – najlepsze lody w Italii.

Kończy się powoli kolejny rok pełen wspólnych spacerów po Wiecznym Mieście. Dla Państwa są to zwykle wspaniałe wakacje, wypady weekendowe, pielgrzymki lub wyjazdy biznesowe. każda grupa, z którą się spotykam jest inna. u progu nowego roku wspominam Was. każda grupa to dla mnie nowe doświadczenie i często zaskoczenie. Państwa potrzeby zmieniają się, i mimo, że jestem przewodnikiem od wielu lat to zdarza się, że prosicie o uwzględnienie w oprowadzaniu takich rzeczy, o które wcześniej nikt nie zapytał nigdy. To dla mnie bardzo miłe, ponieważ lubię wyzwania. Kiedy patrzę na wspólne fotografie uśmiecham się i zawsze pamiętam, że mam ogromne szczęście wykonywać pracę, która każdego dnia dostarcza mi tyle radości. Zapraszam Państwa do zwiedzania Rzymu w moim towarzystwie.

Szanowni Państwo, wasze wizyty w Wiecznym Mieście są dla mnie dużą radością. jestem dumna, że mogę podzielić się z Państwem swoją wiedzą o historii Rzymu oraz znajomością miasta – gdzie można pójść na włoskie zakupy lub zjeść przepyszną kolację. Ale gdy grupa jest w mieście kilka dni – rozstania są trudne. Dlatego szczególnie są cenne takie gesty jak miłe słowa poniżej. Pragnę się nimi z Państwem podzielić:

Opuszczając Rzym, przedstawiam najlepszego w całym Wszechświecie Przewodnika po Wiecznym Mieście ❤

Dziękuję za tyle lat wędrówek po Rzymie ❤

„Ja­kąż mam my­ślą wiel­ką i tyl­ko Bogu od­da­ną
Zro­zu­mieć cię, o mia­sto, coś jest wiel­ko­ścią wez­bra­ną
Ten ręki ła­god­ny ruch, któ­rym Ma­rek Au­re­liusz ja­dąc przez Ka­pi­tol, wita
I ko­pu­łę Pio­tra,
I ten ro­do­den­dron, któ­ry w Vil­la Bor­ghe­se roz­kwi­ta”.

Do zobaczenia w Rzymie, bo w końcu wszystkie drogi prowadzą właśnie tutaj

Tomasz Sienkiewicz

W Rzymie pogoda podobna jak w Polsce. Żar leje się z nieba. w te dni mam wyjątkowych turystów, którzy bez względu na pogodę są ciekawi urody Wiecznego Miasta. Zwiedzanie latem jest dostosowane do temperatury. wraz z turystami wybieramy takie ulice, w których czujemy przyjemny wiaterek i jest cień. Wszędzie obecne fontanny są okazją do odpoczynku. Na szczęście w Rzymie niemal wszędzie można kupić zimną wodę mineralną i przysiąść na wspaniałą kawę i lody. Zapraszam! Najbardziej upalnym miesiącem jest sierpień – zatem, kto zechciałby w najbliższym czasie wybrać się do Wiecznego Miasta – polecam lipiec!

Wakacje w pełni. Lato, temperatura powyżej 30 stopni. Wielu Rzymian ucieka z miasta na letni czas. Mieszkam w Rzymie od wielu, wielu lat i obserwuję rosnącą modę na spędzanie lata w mieście. Jest to niewątpliwie związane z faktem dużo większej ilości pracy. I – o dziwo – Rzym się dostosowuje do nowej sytuacji. Restauracje stają się miejscem spędzenia czasu, oferują wspaniałe menu i wygodne kanapy, fotele, w których można pozostać dużo dłużej niż dla zjedzenia pysznego dania. Komputer, książka, tablet to zupełnie normalne i często używane przedmioty w restauracjach. Tego lata je się owoce morza często łączone z pomarańczami. Wygodne kanapy kuszą, by pozostać dłużej i przy kawie bądź kieliszku wina kontemplować cudowności świata, porozmawiać z przyjaciółkami lub wysłać 90 maili. To fascynujące jak w tej gonitwie codzienności cudnie można odpocząć w restauracji, która staje się trochę domem. Mam swoje ulubione adresy. Może zechcecie Państwo skorzystać z moich doświadczeń? Zapraszam

Klimt – malarz, grafik, symbolista, przedstawiciel secesji wiedeńskiej. Jego wykształcenie typowo akademickie, dekoratorskie doświadczenie zawodowe i specyficzny klimat artystyczny Wiednia znalazł wyraz w dojrzałej twórczości artysty. Klimt stał się inicjatorem przemian artystycznych, kiedy to w 1897 orku oficjalnie odrzucił kanony akademickie i wspólnie z innymi artystami założył Stowarzyszenie Artystów Austriackich – Secesję, z którą był związany. Z najnowszych wielkich wydarzeń w Rzymie to spektakularna wystawa w Sali dawnego kościoła zamienionego później na szpital w kompleksie S.Giovanni Laterano nie przypadkowo wybrano to miejsce, w którym leczono tylko kobiety. Właśnie temat tak bliski Klimtowi zagościł w murach starego szpitala. Wystawa multimedialna, na której projektują 360 stopni obrazy, czyli na wszystkich ścianach plus sugestywna muzyka wprowadza widza w wyjątkowy świat baśni, kolorów, atmosfery Wiednia XIX wieku. Sztuka secesyjna, którą stworzył w swoich dziełach pokazuje detale malarskie, piękne, kolorowe mozaiki niczym dawne grecko – bizantyjskie w starych kościołach lśnią i urzekają widza. Malowidła „Drzewa życia” i „Pocałunek”, „Trzy etapy życia kobiety” i wiele, wiele innych dzieł artysty można tu zobaczyć i poznać szczegóły, technika malarska, pociągnięcie pędzlem i wrażliwość artysty. To wszystko na wyciągniecie ręki. Niesamowite wrażenie zanurzyć się całkowicie w kolorowym świecie artysty z Wiednia. Obrazy Klimta są pełne zmysłowości i erotyzmu. Tematy, jakie podejmuje to alegorie, portrety, pejzaże, erotyczne wizerunki. Celem Klimta było stworzenie dzieła totalnego, tzn. wolnego od wszelkich konwencji, ograniczeń narzuconych przez akademickie koncepcje. Obrazy artysty są wyrazem nieograniczonej swobody twórczej, w pełni wyrażają bujność i złożoność epoki, w której dane było mu tworzyć. Klimtowi udało się stworzyć dzieło na miarę swojej epoki, które stało się inspiracją dla wielu nowoczesnych artystów.

Ostatnim ciekawym  wydarzeniem w Rzymie był trwający od 25-28.01 Fashion week. Program przewidywał promowanie mody włoskiej  ze szczególną uwagą na modę  rzymskich projektantów, konkurs „who is who” czyli  coś w rodzaju „mam talent” Atelier z  ekspozycja  największych domów mody i  projektantów z najwyższej półki. Włoski szyk.

W sumie przez kilka dni mieliśmy maraton modowych imprez, pokazy, ekspozycje, bajkowe kreacje świetne stylizacje oparte na doświadczeniu i talencie włoskich  projektantów, krawców, od projektu do realizacji.

Fantastyczny pokaz młodych projektantów ze świeżym spojrzeniem i brakiem granic. Postawiono tu  na modę  szczególnie „ulicy”. Mocne akcenty,  total look,  warto zaeksperymentować. W tym pokazie projekty pokazywały nie koniecznie modelki profesjonalne bo tematem wiodącym było  wzmacnianie pozycji kobiet.  Wyjście z modę do sieciówek, dla każdej kobiety.

W sektorze Atelier pokazano kunszt  krawiecki i świetne rzemiosło. Modelki w zwiewnych  delikatnych nawiązujących do lat 20 kreacjach. Wydłużona sylwetka, delikatne kolory w ciepłych odcieniach i piękne  zwiewne tkaniny to takie  małe smaczki. Wszystko tu było wyjątkowe pod względem jakości i wzornictwa. Moda promująca  made in Italy.

Wszystkim wielbicielom Rzymu, tym, którzy tu już byli i tym, którzy się wybierają –

NAJLEPSZE ŻYCZENIA NA NOWY ROK!!! OBY BYŁ ZDROWY, SZCZĘŚLIWY I PEŁEN PIĘKNYCH PODRÓŻY!!!

Kochani, święta Bożego Narodzenia tuż. W Rzymie panuje istne szaleństwo zakupowe. Wszyscy czują potrzebę nabycia niemal każdej błyszczącej figurki lub brokatowej ozdóbki, na które w ciągu roku nie spojrzelibyśmy nawet przez chwilę. Nie szkodzi! Należy sobie wybaczyć i w tym pełnym obowiązków czasie znaleźć chwilę na bycie miłym dla siebie. Zaszalejmy z radością i błyskiem w oku a Święta będą wyjątkowe. Ja postanowiłam wybrać się z przyjaciółkami na pyszne ciasto! Mniam!

Trwa wystawa Gian Lorenzo Berniniego

Wybierając się do Rzymu w ciągu najbliższych kilku miesięcy polecam Państwu odwiedzić wspaniałą Galerię Borghese. Wieczne Miasto nie zapomina o Berninim. Jemu zawdzięcza fontanny, place, kościoły i rzeźby. Cześć z tych dzieł znamy ze spacerów po Rzymie. Któż nie zna placu św. Piotra czy Fontanny 4 Rzek. To od czasów Berniniego Rzym stał się barokowy.

Obecna wystawa jest wyjątkowa. Prezentuje 71 prac wielkiego artysty. Talent artysty doceniali wielcy mecenasi ówczesnej epoki. Dzięki niezwykłym zdolnościom to kardynał Scypionem Borghese kolekcjoner rzeźby antycznej zlecił 18 letniemu chłopcu naprawę uszkodzonych dziel sztuki. Piękne młodzieńcze rzeźby Gian Lorenza zwróciły też uwagę kardynała Maffeo Barberiniego. Kiedy ten wkrótce został papieżem Urbanem VIII kawaler Bernini mia 25 lat i rozpoczął swoja długoletnią karierę: architekta, rzeźbiarza i malarza Rzymu. Tworzył dla wielu papieży i dla swojego Rzymu a ponieważ żył długo i był tytanem pracy to Wieczne Miasto stało się królestwem artysty.

Wystawa zaczyna się cyklem czterech pór roku wykonanych we współpracy z ojcem, w kontraście do tych pierwszych prac ustawiono w tej samej Sali potężna postać „Prawdy. Robi wrażenie!” Wśród stałych eksponatów galerii umieszczono dzielą Berniniego: marmurowe popiersia, piękne delikatne figury kobiet o jedwabistej skórze, smukle nimfy o gibkich ciałach kontrastują z ogromnymi postaciami mężczyzn ze scen z mitologii. Dużo jest rzeźb świętych wykonanych na zlecenia papieży. Wrażenie ogromne. Faktura kamienia i lekkość dłuta, talent artysty i cielesność Światło, nastrój, symbolika a przy tym wszystko wiruje, drga, postacie z białego marmuru unoszą się w powietrzu, czarują widza i onieśmielają silą talentu. Szkoda, ze wizyta trwa tylko 2 godziny. Resztę można podziwiać spacerując po mieście odwiedzając liczne kościoły, place, bazyliki. Przechodzimy, co dzień obok tych dzieł często nie zastanawiając się nad tym, kto jest autorem Aniołów na Moście lub kto wykonał kolumnadę na placu św. Piotra. To właśnie On Ojciec Baroku genialny Gian Lorenzo Bernini. I za jego talent kochamy to Miasto.

Wystawa będzie trwać do 4 lutego 2018 roku.

Drogi turysto!

dziś o tajemnicach kryjących się  za bramami pałaców sławnych rodów rzymskich. O ukrytych perełkach  Wiecznego Miasta. Zwiedzając Rzym i jego zabytki ograniczamy się przeważnie do obiektów znanych: Koloseum, Forum, Kapitolu, odwiedzamy piękne bazyliki, muzea i galerie. Rzym ma wiele atrakcji i nie sposób zobaczyć wszystko w ciągu krótkiej wizyty. Dlatego dziś napisze o innych  atrakcjach  Miasta. O ogrodach. Chodząc wąskimi uliczkami w centrum Rzymu widzimy hermetycznie zamknięte bramy starych kamienic, wystawy, restauracje. Ale Rzym to także wspaniale ogrody i tarasy kryjące się wewnątrz potężnych starych palaczów nie zawsze dostępne dla obcych. Tylko czasami można ukradkiem zobaczyć dziedzińce pałacu Turlania, Fontanella Borghese czy przez znana  dziurkę od klucza na Awentynie. Mam na myśli tajemnicze dla nas ogrody za solidnymi bramami pałaców sławnych rodów rzymskich. Ukryte perełki tego miasta. Ogrody same w sobie  są przykładem elegancji i luksusu, mieszczą się w nich fontanny, dzieła sztuki, marmurowe rzeźby, imponujące fontanny, piękne glicynie oplatające antyczne  kolumny, rzadkie gatunki krzewów i drzew. Na szczęście łagodny klimat sprawia, że ogrody są przez cały rok zielone i jeśli będziecie w Rzymie polecam spacer mający na uwadze także te charakterystyczne i czasami tajemnie ukryte za fasadami budynku ogrody.

Rzym ma wiele propozycji spędzenia mile czasu. Nie samą sztuka się żyje. Umęczeni zwiedzaniem i z wielkimi planami zaliczenia wszystkich zabytków w ekspresowym tempie polecam  odpoczynek w kawiarni. Niestety siedzenie przy stoliku kosztuje dlatego  jeśli  mamy już za to siedzenie  sporo zapłacić to polecam kawiarnie   z tradycją  i pięknym   wnętrzem  z porcelanowymi filiżankami, pięknymi obrazami lub rzeźbami  i zdjęciami bywalców: jednym słowem żeby to była świątynia kawy. Niech więc to będzie w miejscu które sprawi nam przyjemność. Jest kilka pięknych kawiarni, gdzie nie tylko kawa  smakuje wyjątkowo. Bardziej kręci nas klimat miejsca.  Włosi od niedawna zaczęli myśleć o turystach otwierając nowe kawiarnie. Włoch nie spędza czasu w kawiarni, preferuje restauracje. Ale  turysta owszem lubi wypić kawę przy stoliku. Modę na kawiarnie wprowadził pewien Grek w 1760 roku mając na uwadze potrzeby wytwornych i uczonych  zagranicznych gości. Wówczas w Caffe Greco spotykali się Andersen, Siemiradzki, Tetmajerowie, List, Wagner, Thorvaldsen i wielu innych sławnych ludzi. To w tej kawiarni  H. Sienkiewicz podjął decyzję  napisania swojego dzieła „Quo Vadis”. My nie koniecznie musimy szukać natchnienia.  Pamiętajmy jednak, że we Włoszech dobra kawa jest wszędzie, ale wybór miejsca i zachowanie w pamięci czegoś wyjątkowego może wart jest  ” małego kaprysu ” , który zamiast  beznadziejnego souveniru made in china wywieziemy z Rzymu jako piękne wspomnienie spędzonego w Wiecznym Mieście czasu będąc pewnym, że nie tylko w czasach dolce vita piękne miejsca są ważne w życiu wymagającego człowieka.

Termy Karakalli zbudowano za czasów panowania Marcusa Aureliusa Antoniusa, znanego lepiej jako Karakalla. Służyły wszystkim obywatelom, nie tylko zamożnym. Opłata nie była wysoka, dlatego przeciętny obywatel mógł sobie pozwolić na tę przyjemność. Duży, otoczony murem zespół obejmował symetrycznie rozmieszczone baseny, łaźnie i sale ćwiczeń. Na miejscu były też zbiorniki wodne, ogród, sklepy z żywnością, biblioteki, galerie sztuki i sale zebrań. Dwie podziemne kondygnacje zajmowały magazyny,  Wszędzie stały marmurowe ławki, fontanny i posągi. Ściany i podłogi zdobiły mozaiki, których większość została potem zabrana do Palazzo Farnese. Na wzór Term Karakalli zaprojektowano nowojorski dworzec. Od 70 lat w ruinach Term zawsze w sezonie letnim  za wysoką (w odróżnieniu do starożytności) opł atą wystawiane są  sławne opery.  W tym roku sezon w Termach rozpoczął się operą G. Bizeta „Carmen”  nie wystawianą na tej  scenie  od 2009, w programie jeszcze „Tosca”  Pucciniego i „Nabuco” Giuseppe Verdi. Jednym słowem uczta dla wielbicieli opery. 23 wieczory dedykowane wielkiej liryce. Wisienką na torcie były 2 spektakle wyjątkowego tancerza rzeźby  Roberta Bolle Jego sławne skoki, nowe standardy,  niesamowita charyzma i magnetyczny czar – nowej indywidualności baletu współczesnego spełniły oczekiwania miłośników publiczności baletowej. Także po 2 latach nieobecności w tej magicznej scenerii z dwoma koncertami wystąpił  Ludovico Einaudi live. Mnie udało się zdobyć bilety na „Toskę” Pucciniego. Ogromne wzruszenie i choć trafiliśmy na wietrzny i chłodny wieczór to  czar opery rozgrzał krew w żyłach.

Parasolki, drodzy Państwo, wszystkim kojarzą się z deszczem. A przynajmniej w Polsce i zapewne w krajach, gdzie jest zwyczajna pogoda. Ale w Rzymie parasole są potrzebne najczęściej, by osłonić się od piorunującego upału. Zapewne zabawnie wygląda Rzym z lotu ptaka – pełen kolorowych parasolek. Gdy stoimy w kolejce z turystami by wejść do Bazyliki – wszyscy narzekają, że jest tak gorąco i radzą sobie jak umieją, by ulżyć ciału w tej spiekocie. Najlepsze pomysły mają oczywiście młodzi ludzie. Cudnie na nich patrzeć, jak w fontannie dokazują. Oczywiście nie mają zamiaru już potem zwiedzać, jednak patrząc na tak piękne dziewczyny w bikini to nawet Michał Anioł by się nie obraził, że współczesne modelki bardziej cieszą oko niż jego dzieła. Zatem Kochani Państwo, zapraszam wytrwałych do zwiedzania Rzymu i w lipcu i w sierpniu – jednak polecam nieco późniejsze miesiące. Wówczas pogoda jest podobna do letnich polskich dni i łatwiej przemierzać cudnymi uliczkami Wiecznego Miasta.

Dawny dworzec Terminalu Ostiense w nowej odsłonie! Jeśli ktoś myśli, że tam nadal jeżdżą pociągi to się grubo myli. Opuszczony obiekt zamieniono na 4. piętrowy pawilon z włoską żywnością – jak wielu głosi – najlepszą na świecie! Handlową atrakcją miasta jest zrzeszenie małych wytwórców zdrowej żywności. Zatem co nas może zaskoczyć w tym miejscu? po prostu specjały włoskiej zdrowej naturalnej i ekologicznej żywności! Promocje włoskiej kuchni z regionalnymi specjałami.Pomysł z Eataly opiera się też na własnej produkcji wyrobów mlecznych, kawy, herbaty,mięsa i ryb. Wszystkie produkty począwszy od warzyw i owoców, szynki, sery,wina, piwo a skończywszy na makaronach można kupić lub coś zjeść na miejscu w osteriach, restauracjach czy barach. na każdym piętrze oferuje się świeże wyroby lokalne. jest chleb z 30 rodzajami pieczywa i różnorodnymi pizzami.Browar produkujący na miejscu piwo lub laboratorium czekolady. Czyli jednym słowem raj po włosku. jak mówią Włosi: „si mangia bene”
Dla turystów ważne jest to, że na 4. piętrze można zapisać się na kurs gotowania pod okiem najlepszych mistrzów włoskiej kuchni. Jednym słowem KONIECZNIE TRZEBA TU ZAJRZEĆ I SPĘDZIĆ CHOĆ FRAGMENT ZWIEDZANIA RZYMU!

Buty! Każda kobieta na wiosnę marzy o nowych butach! Zanim każda z nas zdecyduje się na nową parę przegląda magazyny i wystawy ulubionych sklepów. W tym roku we Włoszech królują szpilki… bardzo wysokie szpilki! Patrzę właśnie na moje wymarzone. Są piękne ale chyba ich sobie nie kupię. No bo gdzie mogłabym je włożyć? Na zwiedzanie Watykanu? No chyba niekoniecznie! Stać w kolejce pół godziny na 20 centymetrach to zbyt duże wyzwanie. Na trasę Antyczny Rzym? Chyba też się nie sprawdzą – tam nie ma równej powierzchni i są tam jakby nasze kocie łby! A po pracy, po kilku godzinach biegania po mieście marzą mi się wyłącznie trampki! Ale patrzę jak sroka w okno wystawowe i nie mogę oderwać wzroku. Są cudne! W tym sezonie muszą być bardzo wysokie, stylizowane na starożytnie rzymianki – czyli z dużą ilością pasków i wyłącznie w kolorach pastelowych: szarości, brudne róże, beże – obowiązkowo! Może być duża dekoracja w postaci kwiatu, muszli czy motyla.
Z podziwem patrzę każdego dnia na turystki z Japonii. Odwiedzają śmiało wszystkie modne i znane przy via Condotti butiki i kupują najnowsze modele butów, torebek czy płaszczy. Rasowa Japonka nie wie co to ból stóp. Jest prawdziwą kobietą! Jeśli już zdecyduje się na wydatek w ekskluzywnym butiku to natychmiast zakłada ukochane szpilki i będzie w nich biegać zwiedzając Rzym wiele godzin – i jak na rasową kobietę przystało – zawsze z uśmiechem i szczęściem na twarzy dyskretnie co chwilę zerkając na swe piękne nowe buty.

Na palcach jednej ręki można policzyć kobiety w dawnych wiekach, którym udało się zasłynąć jako malarki. W XVII wieku zupełnym  wyjątkiem była Artemizja Gentileschi. Kobieta niezwykła. Była córką znanego wówczas malarza fresków Orazia i od dziecka wykazywała ogromny talent. Po śmierci matki jedynym wychowawcą został ojciec, który wcześnie wprowadził ja w tajniki swego warsztatu: od dziecka ucierała ojcu farby, przygotowywała płótna i werniksy. Ojciec, kłótliwy i gruboskórny, ale gdy dziewczynka objawiła talent ojciec  dumny i zazdrosny o talent córki stał się zmorą ich obojga. On bał się, że go przewyższy i nie potrafił cieszyć się sukcesami córki. Los jednak wymierzył ojcu fatalny cios. Zaangażował do współpracy niejakiego Tassiego, który pod nieobecność  ojca zgwałcił córkę. Gdy sprawa wyszła na jaw wytoczono  proces, w którym nie oprawcę a Artemizję poddano torturom. Toteż jej wczesna młodość została naznaczona przez traumatyczne zdarzenia, co bez wątpienia wpłynęło na tematykę i klimat tworzonych przez nią prac. Ostatecznie gwałciciel został skazany na 1 rok więzienia, a krótko po procesie Artemizja opuszcza Rzym i we Florencji maluje obraz na którym pędzlem dokonuje zemsty na swym gwałcicielu „Judyta i Holofernes”: Judyta to naturalnie ona sama, z zimną krwią odcina głowę biblijnego wroga Żydów, któremu nadała rysy Tassiego. Obraz niezwykle naturalistyczny. Judyta – Artemisja podrzyna gardło mężczyźnie, sama stoi z daleka, żeby krew jej nie opryskała, ma zakasane rękawy bluzy całkiem jak w pracowni, gdy malowała. Mężczyzna miota się bezbronny, a z jego głowy i szyi spływa po białej pościeli krew. Od tej pory przez wiele lat pokrzywdzona i upokorzona malarka będzie malować obrazy i szukać inspiracji w Biblii w mocnych scenach nasyconych emocjami. Maluje bohaterskie kobiety, które dokonują wielkich czynów, właśnie jak Judyta wyzwolicielka swego ludu, bo zabija wroga. Artemizja staje się sławna w wieku 28 lat. Accademia del Disegno we Florencji przyjmuje artystkę w skład najwybitniejszych artystów uczelni jako jedyną kobietę. Jako członkini Accademii Artemizja stała się osobą niezależną. Jako dobra malarka  kobieta wkracza w wielki świat. Staje się sławna, maluje dla papieża Urbana VIII, kardynałów. Wśród klientów miała bogatych bankierów, kupców i wysoko postawionych duchownych. Czarowała nie tylko swym talentem, jej pracownia staje się miejscem pielgrzymek różnych gości. Maluje bardzo dużo. Pomogła nawet  swojemu staremu ojcu uporać się z zamówieniami 9 płócien w Londynie.  Sama zmarła w Neapolu w wieku około 60 lat. Doskonałe i bardzo piękne kolorystycznie, co było cecha stała Artemizji.

W ramach wystawy przedstawione jest około 90 prac artystki. Już sam fakt, ze mamy do czynienia z malarką kobietą zasługuje na uznanie, ponieważ za życia droga  do nauki i tworzenia sztuki była dla kobiet raczej zamknięta.

Makaron. Symbol Włoch. Dla każdego Europejczyka makaron to znak rozpoznawczy Włoch. Nic dziwnego. Tyle makaronów i dań z tego produktu nie odnotowało żadne państwo. W grudniu odbył się w Rzymie festiwal rzymskiej kuchni. Wśród wielu różnorodnych potraw nie mogło zabraknąć makaronów. Musicie Państwo pamiętać, że włoski makaron nie ma nic wspólnego z polskimi kluskami i polskim makaronem. Tu we Włoszech celebruje się wybór makaronu. Do każdej potrawy pasuje inny tego typu produkt, łączy się przy tym z różnymi warzywami i mięsem. Dlatego też Włosi celują w daniach z makaronem i trudno jest powtórzyć ich efekt. Łączą swoje pasty z owocami morza, z warzywami, różnymi gatunkami mięs i oczywiście z dużą ilością ziół. Gdy jest się w Rzymie nie wolno nie spróbować dania z makaronem w roli głównej. Zapraszam do małych restauracyjek,gdzie siedzi wielu Włochów. Ich obecność to najlepsza rekomendacja jakości! I proszę się nie przejmować, że trudno się nie ubrudzić. Niech makaron będzie długi, niech brudzi. To wszystko nic, gdy nasze kubki smakowe mają takie rozkosze!

Blisko 40 prac czeskiego malarza i grafika Alfonsa Muchy – jednego z najwybitniejszych i najbardziej rozpoznawalnych przedstawicieli secesji można od kilku miesięcy oglądać w Rzymie Jest to pierwsza taka ekspozycja: możliwość zobaczenia oryginalnych, barwnych litografii Muchy, jest prawdziwym wydarzeniem dla miłośników secesji i sztuki fin de siecle’u.

Prace przyjechały z regionalnego muzeum w czeskim Chrudimiu, z którym związana była zona zmarłego ponad 70 late temu artysty. Znakiem rozpoznawczym Muchy są grafiki kobiet w stylu belle epoque. Wyidealizowana postać pięknej kobiety zwykle otoczona jest na nich kwiatami, liśćmi, symbolami czy arabeskami. Częścią ekspozycji są dekoracyjne panneau (dekoracyjnie obramowana płaszczyzna), niezwykle popularne w czasach Muchy i chętnie przez niego wykonywane w latach 1896-1902. Zawierają prace ze znanych cykli: „Kamienie szlachetne” oraz „Pory dnia” i „Pory roku”, na których zmysłowe piękności uosabiają kolejno zimę, wiosnę, lato i jesień. Są także ilustracje do kalendarzy z lat 1894-1930 oraz plakaty teatralne, w tym najsłynniejszy i największy z 1894 roku do sztuki „Gismonda” Sardou, z Sarą Bernhardt w roli głównej. Ten plakat zainicjował ich wieloletnią współpracę i wyniósł Muchę na ówczesne salony sztuki.

Prace Muchy zachwycają, olśniewają. Są hołdem złożonym kobiecemu pięknu.