Nazwa „sarkofag” pochodzi z greckiego i znaczy tyle co zjadacz mięsa. Przez wieki panowała moda składania wielkich tego świata w grobowcach, prywatnych kaplicach i sarkofagach. Świętych często składano do szklanych grobowców wierząc, że los ich ciał różni się od zwykłych śmiertelników. Najznamienitsi dostojnicy Kościoła chowani byli i są w bazylikach tak jak Pius X. Kardynałowie i ich rodziny na miejsce spoczynku wiecznego wybierali prywatne kaplice. Wielu możnych za życia urządzało swoje miejsce po śmierci. Grobowce, sarkofagi były bogato zdobione, a artyści przez wiele lat wykonywali zdobienia pod czujnym okiem tych, którzy mieli zamiar w nich spocząć. Ściany sarkofagów w pierwszych wiekach naszej ery były często zdobione reliefami ornamentalnymi lub figuralnymi przedstawiającymi sceny mitologiczne lub batalistyczne. W czasach nam bliższych zdobienia są skromniejsze i nawiązują do życia osoby zmarłej. Na zdjęciu powyżej fragment grobowca Papieża Aleksandra VII dzieło Berniniego.